Gazete Duvar, o çok bilindik gazetelerin, televizyonların birer birer çöktüğü bir periyodun yeni medya düşüydü. Tıpkı Hemingway’in Kübalı yaşlı balıkçısı üzereyiz artık. Okyanusta fırtınaya yakalanmışız, köpek balıkları saldırmış, teknemiz alabora olmuş, kıyıya vurmuşuz ama… Yenildik mi? Yenilmedik aslında. Yalnızca biraz ileri gittik galiba…
İleri gittik zira bizler Gazete Duvar’ın kapısından girdiğimiz andan bugüne heyecanın, kamuoyuna karşı sorumluluk hissinin, unsurlu habercilik inadının hiç kesintiye uğramadığını gördük. Editoryal bağımsızlığıyla birlikte Duvar, haberin çeşitli filtrelerden geçtikten sonra okuyucunun karşısına çıkması için muazzam bir emek sarf etti. Her başlık, her bir sözcük seçimi dahi itinayla yapıldı.
Haberin artık toplumsal medya postlarına sığdırıldığı, ‘son dakika’ ve ‘flash’ haberlerin havada uçuştuğu periyotta gazetecilik yaptık biz. Murat Uyurkulak’ın ‘Tol’ romanının o birinci cümlesine atıfla… Gazete Duvar vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi!
Toplumsal problemlere hassas ve dikkatli gazetecilik ile bir umut dalgası yarattı Duvar. Haber kaynaklarımızdan, okuyucularımızdan duyduğumuz “İşin doğrusunu sizden okuyoruz”, “Duvar yazdıysa doğrudur” üzere cümleler mesleğimize olan bağımızı, inancımızı güçlendirdi. Bağımsız gazetecilikteki ısrarımız bizi her vakit güçlü ve farklı kıldı.
Ve grup olabilmek… Çok paranız olabilir, çok güzel materyalleriniz olabilir lakin bir yer takım olamazsa oradan muvaffakiyet çıkmaz. Gazete Duvar bu manada muvaffakiyete ulaşmış bir kurum oldu. Van’dan Trabzon’a, İzmir’den Ankara’ya, Antalya’dan İstanbul’a ve Diyarbakır’a Türkiye’nin her bölgesinde âlâ gazetecilik için emek veren kocaman bir takım olduk.
Gelin görün ki Türkiye’de gazetecilik, önünde sonunda biraz duvara çarpma işi. Kovulmalara, kapanmalara hatta daha fazlasına her vakit çok açık bir meslek. Hele de bağımsız gazetecilikte ısrar edenler, siyasetle ve sermayeyle ortasına aralık koyanlar için.
Ne yazıktır ki bağımsız gazetecilikteki ısrarımız, Google’ın ambargosuyla sürdürülemez hale geldi. Çok üzgün olmakla birlikte, Türkiye basın tarihine bırakılmış bu tecrübenin içinde olmaktan onur duyuyoruz. Ne yazık ki Gazete Duvar çalışanları olarak niteliğin maddiyata yenik düşmesini bu ‘veda’ ile yaşamak durumunda kaldık. Her şeye karşın gazeteciliğe devam etmek ümidiyle… Artık bize düşen bu kazadan sonra da süratlice toparlanıp yola devam etmek.
“Her veda elveda değildir” şairin kelamı olarak kalmayacak hissiyatı kıymetli. Bir kere Duvar’ın kapısından giren bütün arkadaşlar, buradan edindiği tecrübe ve muhabbeti, öteki mecralarda da olsa sürdüreceklerdir.
Gazete Duvar’ı Türkiye’ye kazandıran, Türkiye’nin çok güç periyotlarında bağımsız gazeteciliğe alan açan herkese sonsuz teşekkürlerimizle. Uygun gazetecilik ısrarımızdan vazgeçmeyeceğiz.
Gazete Duvar Emekçileri
(HABER MERKEZİ)
More Stories
Cevap ve düzeltme
Büyükşehir çalışanına istismar suçlaması: 3 mağdur, 1 tanık
Duvar, Anadolu’dan bildirdi